“acze düşüyorum
anlatmakta seni
bir de kadim istanbulu
ve dahi yaşamakta aşkı

anlatmaya çabalayarak avunuyorum

şiirler yazıyorum acemice
belki seni tanımlar
bir nebze olsa da
bendeki anılarına ışık tutar
belki seni nakşeder
tanımayanların hafsalasına

seni hiç bilmesinler istiyorum
giz olarak kal bende
bedenim hatırlar sıcaklığını
gözlerimde güzelliğin şavkır
ruhum uyuşmuştu ruhunla
sevmiştim seni kalben de

yokluğunda şiirlere sığınıyorum

her sokağını geziyorum
bu elden düşme kadim şehrin
bilirim bütün kuytularını
fotoğraflar çekiyorum
gündüzü yalnızlar kalabalığı
gecesi ayrı bir güzel hengame

istanbul ömrümü yedi
hayatımın en güzel yıllarını
bu şehir yaşattı bana
nereye gitsem geri geldim
istanbul mu burası
yada neresi istanbul

bu şehri bilen yok sanıyorum

bilirim yemek tariflerini
aşk karın doyurmaz
tarifini yapan yalan söyler
ama açlığı tam bir bela
yokluğu yer ile yeksan
çoğalırım her aşk kıvılcımında

radyoda çalar bir türkü
sevmiş kavuşamamış
aşık olmuşlar da
aşk olamamış bir türlü
gidenin ardından söz ağır olur
sevdin kavuşamadınsa
söylediğin türkü ağıt olur

en zararsızı
başkalarının yaşadıkları
vermez elbette aynı tadı
canını yakan kezzap lezzeti
yaşadıklarımdan öğrendim
gerçekten sevdinse
aşk hiç pişman olmamaktır

bilmediğim dilde aşk şarkıları mırıldanıyorum…” 10.04.2015
bayram eser


youtu.be/KH0YubLMI7Q?t=151