Kilitliydi tüm kaçışlar
zihnindeki mor pencerelerden
Kursağında kalan son kelimeleri de yutkundu

Kaldırım taşları geçti gözlerine basa basa
üstünde çöl hikayelerinden kalan
biraz kuyu çağırdı
dökmek için söz kırıntılarını
kasa kasa

Sessizliğe nasıl da tutkundu
çığlıklarından kum tepeleri yapacak kadar acıtan
düşürdü tetiğini kalbine doğrulttuğu cümlelerin
-üşürdü zihninin som altın koridorlarında ölesiye yoksa-

Tutup yakasından göğe savurdu
yakası, cakası, fiyakası
üstüne cabası
darmadağın oldu herşey

Toplamaktı cümlelerini dağıldığı kalplerden halbuki
tüm çabası

Kilitliydi ne de olsa
çaldığı kapılar içinde için için
Boş baktı uzun uzadıya serilmiş yollarına
sağı solu kuyudan geçilmeyen
Okşadı harflerinin başını son kez

ve yine gitti...

Çünkü o

Harfsizdi.