Varlık nedir, yokluk bilene
Ölüm nedir ki, aşkı bilene
Can nedir ki , canandan aşk dilene
Bir damla içinde, aşk-ı manaya gelene
Bir can değil bin can feda olsun
Canım aşkım, canandan manaya gele
Bir ışık olur, kör eder gözleri
Bir güzellik olur şekiller ifade etmez, tutulur dilleri
Yanar alev sarmış gönülleri
Garip garip öter bülbülleri
Açılmış cennet bağın gonca gülleri
Aşkın gerçek olur , manaya gelenleri
Ölüm nedir, bilmez sevenleri
Candan öte, canandan da öte
Aşkın manaya erenleri

Hayal, gerçeği yaşamakta
Sevgi, aşk ruhu okşamakta
Gönül enginlerden, yükseklerden uçmakta
Sevmek güzel, gerçek aşkı yaşamakta
Sevilmek bambaşka, gerçek aşkı bulup yaşamakta

Ben aşık oldum kendi kendime
Hayran kaldım gönül çağlar,çağlayanımdaki bendime
Gönül gazel olmuş aşkın elinden, gidip Nedim e
Mecnun olup, tanımadı Leyla yı çöllerde
Gerçek aşkı, başka Leyla yı buldu, kendinde
Mana ruh oldu can bedeninde
Bin defa ölürüm yolunda, gerçek aşk içimde
Aklım karıştı, gözlerim kamaştı,
Şekli ifade edilmez, nurlar ışıklar içinde
İnsanlık mükemmel bütünlük buldu, Mevlana da
Hakkın Yunus tur doğru olanı da
Aşık Veysel de gönül gözün açıldı
Sadık yari buldun, kara toprakta
Güzel oldun aşk, Karacaoğlan da
Yiğidim yiğit oldu, Köroğlunda

.........Türklük şahlanıyor Ahmet’in ocağında
Dünyanın bucağında, Anadolu’nun kucağında
Fatihim, Yavuzum, Süleyman’ım üç kıtada
Sultan oldu, Kanun Süleyman’da
Dünya titriyor bir fermanında
Düşman yaraları sarıldı,hata bulundu dermanda
Şimdi çakallar aslan mı oldu , Avrupa da
Türkü horluyorlar ,insan haklarını zorluyorlar
Ortak Pazar kurdular, Avrupa Milletleri oldu birlik
Türk milletine dinini sordular
İnce eleyip sık dokudular
Ekonomi deyip, deyip durdular
Türkiye mi can evinden vurdular
Ulusun, çakallar kükreyip aslan olamazlar
Aslanlarımız çakallaşmazsa
Korkma bizden bir karış toprak alamazlar