Yıldızlar derdimi dinleyin n’olur
Geceden sessizce kaymayın siz de
Kahrımla ah çekip inleyin n’olur
Beni bir başıma koymayın siz de

Bir anda parlayıp sönenler gibi
Sellerce yağarken dinenler gibi
Ettiği yeminden dönenler gibi
Verilen sözlerden caymayın siz de

Derdini kendime derttir sanmıştım
Kalbini aşkıma yurttur sanmıştım
Nereden bileyim merttir sanmıştım
Gönlüme kalleşçe kıymayın siz de

Umudum sırtından vurulmuş bugün
Etrafım kederle sarılmış bugün
Saatler hicrana kurulmuş bugün
Zamanın zulmüne uymayın siz de

Yangınım yürekte külümde değil
Ne varsa içimde dilimde değil
Ağlarsam kızmayın elimde değil
Hıçkırık sesimi duymayın siz de

Ne çıkar yol ne de çözüm kalmadı
Kimseye diyecek sözüm kalmadı
Heveste arzuda gözüm kalmadı
Tâkâtim tükendi özüm kalmadı
Hasan’ı yaşıyor saymayın siz de.

Hasan Hüseyin Yılmaz