“uzun sürmüş bir kıştı
öyle soğuktu ki
kar yağmura karışmıştı
buz tutmuştu saçaklar
ve sen çıktın aniden
uzaktaydın çok uzaktın
bilmem ki nasıl yaptın
donmak üzereyken kalbim
acımasız kor ateşlere attın

elini bir uzatsaydın
sımsıkı tutardım elini
koyardım aha burama
yüreğimin tam üstüne
ama uzatmadın
güzel sözler vermiştin
söz söylenmezdi sözün üstüne
kendince sebeplerin vardı
hiçbir sözünü tutmadın

şimdi kış değil
kırlangıçlar geldi gitti
yaz dönmek üzere güze
yaşanmamış anılardasın
rüyalarım da bitti
hayallerim de sana dair
belki de sen hayal bile etmedin
bitmek bilmez uykusuz gecelerde
rüyalarına bile beni katmadın

ben sonbaharındayım ömrümün
yuvadan atılmış leylek yavrusu
bende hiç olmadın belki de
hiç olmayacaksın kesinlikle
şah damarımda
bir sürmene bıçağı
sen yasak sevdalarımın kaçağı
aklımda kırmızı dolgun dudağının
müstehzi kıvrımı

ben seni hiç unutmadım…” 02.04.2015
bayram eser