Bardakların içine düşer hayalin
Esmer tenin, siyah gözlerin
Benim olmayan ellerin dokunur düşlerime
Yüzer yüzer dolaşır yüreğimde
Hırçın bir dalga olur hislerim
Vurur yerden yere gönlümü
Anınca adını
Bir kor olur dudaklarım
Çarpınca ansızın hayalin gözlerime
Bir alev topu olur düşüncelerim
Yerlere dökülüverir
Toparlayamadığım güçsüz yüreğim
Yağan yağmurlar tutsağı olur melodilerin
Şarkıları bir bir mırıldar kulaklarıma
Düne ait kalan benliğim,
Bakacak cesareti bulamaz yarınlara
Sessiz sessiz ağıtlar yakıpta kalbim
Söyleyemez ne sana ne başkasına
Ağıtların sana olduğunu
Yağmurlarun sana yaydığını
Kelimelerin sana yazdığını
Ne mısralara ne kağıtlara sığdığını
Anlatamaz...
Zifir gecelerde çığlık atsada
Ağlasada haykıra haykıra
Duyuramaz sesini sana
Kendini yakıp kavururda o ateşte
Tek bir kıcılcımını bile
Gösteremez sana
Yapmamalı bütün bunları
O yine boş hayallere sarılmalı
Yansada yakılsada
Sadece düşlerde tutmalı
O ellerini...