Bu şiiri yazarken bak ellerim titriyor
Artık zamanın geldi bırakıp gidiyorsun.
Veda ederken bize gözden yaş süzülüyor
Artık zamanın geldi bırakıp gidiyorsun.

Öyle şeyler götürdün beraberinde aşkın
Ne yazar ki depremler bıraktı o bakışın
Her ayrılık anında, o hançeri çakışın
Veda ederken buse, bırakıp gidiyorsun.

Gitme kal diyemedim, biliyorum gidecek
Gurbet elleri yine bensiz mesken tutacak
Sana olan özlemim cayır cayır yakacak
Veda zamanı geldi bırakıp gidiyorsun.

Sonunda boyun eğdik kaderin cilvesine
Hasret mi kalacaktı kulağım o sesine
Damla damla düşerken özlemin köşesine
Gözümdeki yaşlarla bırakıp gidiyorsun.

Akıl sır erdiremem şu feleğin işine
Çıkmazsın hayalimden giriyorsun düşüme
Ekmek iken kavgamız düşüyorsun peşine
Yaktın özlem ateşi, bırakıp gidiyorsun.

Kurşun değil ayrılık düştü kalbin içine
Sonunda geldik işte ayrılık saatine
Şükrani der; sevdanla korlar düştü bedene
Kilit vurup gönlüme bırakıp gidiyorsun.

Şükran Güneri Arslanbay
02/04/2015Ayrılık günü)