Öyle bir gün ki bugün, kalbe mühür vuruldu!
Sürüp giden davanın mahkemesi kuruldu...

Karar bekletilmedi tez elden duyuruldu;
Duygular hüküm giydi, kalem elde kırıldı!

Hem savcısı-hâkimi, hem de cellâdı oldum
Onulmaz yüreğimin katlini vacip kıldım!

Dar geldi Küre-i Arz, göğe merdiven sürdüm!
Aştım sınırlarımı, zamanı geri kurdum...

Varmak için menzile değiştirdim genimi
Rüzgârın kollarına bıraktım yelkenimi

Bağları çözülmeden titreyen dizlerimin,
Çaldım kapılarını küskün yıldızlarımın

Deştim de yaraları dinledim her birini
İnfazıyla akladım günahımın kirini

Ayırdım parçalara idamlık yüreğimi
Gömmek için derine daldırdım küreğimi
*
Dinmeyen hicran oldum nicelerin bağrında
Ne güneşler batırdım bir hedefin uğrunda

Belki de ben değilim sebebi müsebbibi;
Hikmeti aranmalı, ikliminin suyunda...
…
Bil ki; sen farklı idin ruhların uyumunda,
Ayrıldığımız nokta, kanunlar yorumunda...

Kesin karar alınmış, bir alt-yazı geçiyor;
Vuslata yasak konmuş; umut, yol ayrımında...

04.05.2011 / Metanet Yazıcı