Dünü günü yaşamışım ufkumda parlayan güneş mi
Üşümüşüm karlar içinde yanıyor bedenim yanan ateş mi

Masumiyet dolu bakışlarında çağlayan gönlüm duruldu
Üzülürüm bu aşkı kaybetmekten can gönülden vuruldu

Şaşkın ördek misali bir hayli yoruldum
Seher yeli gibi estin şu deli gönlüme
Ufkumda parlayan güneş mi
Doğdun kalbimde yanan ateş mi
Şu deli gönlümde...
Sabah esen yeller gibisin
Güneşi doğduran sırrı zaman gibisin
Dağlar içinde yeşil yapraklı bağlar gibisin
Kırlarda açmış rengarenk elvan çiçek misin
Eşi benzeri bulunmaz prensesler gibisin
Tanrım sen bilirsin ama ben çok sevdim
Deli gibi oldum aşkından mecnuna döndüm


Akşam karanlığın fecri gümüş gibi parlayan ay yüzünde
Sabah esen yellerinde
Işık ışık parlayan güneşim de
Hep seni düşünürüm geceleri gün gibi
Gerçek aşkın gözlerinde...
Deli gibi yanar gök yüzü sensiz
Seninle o mavi gözlerinde
Yarabbim açılmış ellerim gökyüzünde
Yazık sana gök yüzü
O güzel rengini sevgilimin gözlerinden çalmışsın
Ne acı ki soğuk kış günlerinde
Sen onun gibi sımsıcak bakamazsın bana
Alev saçlım rüzgarla yanmakta saçların
Gökyüzünde parlayan hep o mavi gözlerin
Alev gözlerin enginlerden yükselir o gök yüzüne
Ne acı yokluğun içimde yaşanmamış gündü,kayıptı


Celal Topbaş in bebeklik hatırası dayısı Hacı Ali Osman ın kucağında
ZAMAN NE ÇABUK GEÇİYOR SU GİBİ AKIYOR HER ŞEY DEĞİŞİYOR