SONSUZ ÇIĞLIK



Yaşamın bir anlamı olmalı,gizli çığlıklarında
Acılara,yıkımlara alışıyor insan, zamanla
Ve hasret türküleri mırıldanır o titrek dudaklarda
Bir gün hiçbir şey olmamış gibi
Hayatın anlamı kalmaz yeniden dirilişe giden yolda
Artık yerin altı, üstünden daha hayırlı görünür buruk sevdalarımızda.


Denizin yüzü asık, dalgalar hırçınsa
Çiçekler rengini bulmamış,yapraklar soluksa
Güneş, bir ısıtıp bir kayboluyorsa derinliklerinde mutsuz dünyanın
İnsanın bir hali diğerine uymuyorsa zaman zaman
Sonbahar gelmiştir inanın ,sevgiliye ulaşamadığımız bir anda.


Eylülün derdi büyük, aşkı yakar, kavurur insanı
Bir sevdanın çemberine yerleşmiş, dönüyorda dönüyor
Tohumun hayat bulma feryadına eşdeğer bir ömür
Martılarda anlaşılmaz bir çığlık, yapraklar sararıp dökülür
Gizliden gizliye, sabırsız aşkını işler insan yüreği
Bizi yaşatan bu, sevgiliye kavuşmanın işte bedeli.


Mevsimlerin rengi uçuk, kuşlar ölüme durmuş
Ağaçlarda yoksulluk ve yapayalnız gülüşler
Bir aydınlık arıyorsa insan, o sonsuzluk kervanında
Her zaman sezeceksin bunu evrenin muştusunda
Düşün bu sevgi olmasaydı, hayatın tadı kalırmıydı akından karasından
Bir ışık, bir sevda, bir ilahi aşk, bulup çıkaracak kalbimizi uygarlığın günahları arasından.



28.09.1993
Mehmet Kadri SAYILGAN
Arkeolog
Metropolis