Sen çaya dair bir sır ince belli has ceren.
Cama yansır gülüşün ışık ışık naz olur.
Demlik ki derununa billur efsane deren.
Çayın üstünde buğu kelamsız niyaz olur.
Sen çayda albenisin çay sükutuma mihman.


Efsaneler çağının çay mıdır bengisuyu?
Acılığında bile kaç hatıra demlenir.
Adı gülle başlar ve güle emsaldir huyu.
Yadıma düştüğünde fersiz gözüm nemlenir.
Sen çayda albenisin çay sükutuma mihman.


Çayımın berraklığı ilham alır hep senden.
Her yudum ayrı mana her katresinde eda.
Seni okur dudağım suya işli desenden.
İsli çaydanlığımın değişmez hüznü veda.
Sen çayda albenisin çay sükutuma mihman.


Bazen semaver küser yoksun diye mecliste.
Bardağın sinesine hazan düşer ansızın.
Leyla’nın hayali var çaydanlıktaki iste.
İçime çöreklenir hüzün deminde sızın.
Sen çayda albenisin çay sükutuma mihman.


Çay yurduna ben melik sen melike olsan ah!
Efsaneler yazardık suya nice sır dolu.
Ve çayın ikliminde aşkın ırmağı gümrah.
Yıllarca anlatılır dinlerdi Anadolu.
Sen çayda albenisin çay sükutuma mihman.
Ankara,28.03.2015 İ.K