Bilirmisin evlat?...
Bir evlat nasýl büyütülüyor?
Pamuklara sardýk,
Yemedik yedirdik,
Mermer saksýda,
Topraksýz çiçek büyüttük.
Uykusuzluklara uykularýmýzý verdik.

Ah ! be evlat...
Neden ana yüreðini niçin üzersin?
Bin tane sevgilin olsa,
Bin tane eþin olsa,
Hiç biri ananýn yerini tutmaz.
Çok sevgilin eþin olur,ama...
Bir ana daha olamaz hayatýnda.

Sakýn evlat !
Üzme anneciðini,
Üzmeyelim analarýmý,babalarýmýzý.
Hiç bir evlat,
Ana baba bedduasý almasýn.
Yoksa, iki yakasý bir araya gelmez.
CENNET Analarýn ayaðý altýndadýr.

Bunu unutma evlat !
Git! ellerine kapan.
Yüreðin merhamete gelsin.
Duyar kibiyim, kalbinin feryatlarýný.
Sýrtýnda kÂbe’ye götürüp, getirsen,
Ananýn hakkýn’ý yine ödeyemezsin.

Þunu bil evlat !
Bir gün sende ana,
Yada baba olacaksýn.
Ne ekerse insan oðlu,
Bir gün mutlaka onu biçermiþ.
Analarýn dualarý ile büyüdük,
Onlarýn dualarý korunuyor,
Ve onlarýn sayesinde yaþýyoruz.

BAK Evlat !
Yemeyip yedirerek,
Giymeyip giydirerek,
Hep böyle büyüttüler bizi.
Ninnileri ve masallarý ile,
Gecelerinin uykularýný bölerek.

AH BE EVLAT !
Bilirim ki için yanar,
Piþman olmuþundur söylediklerine.
Muhakkak affeder anacýðýn seni,
Anadýr sonuçta...
Et týrnaktan ayrýlýr mý hiç !
Belki biraz kýzar ama yufkadýr yüreði.
Bence hiç vakit kaybetme,
Sarýlýn koklaþýn,kucaklaþýn,
Daha fazla üzülmeden ikiniz de.


Son sözüm evlat !
Bir ana olarak diyorum ki...
Beni terkettiðin gün !
Bir kuþ al kanadýný kopar,
yüreðini çýkar, eline al.
Çünkü, kanadýný kopardýðýn,
Yüreðini çýkarýp eline aldýðýn kuþ,
BEN OLACAÐIM...




Þair : adalet pelit