Y Ü Z L E Ş M E - 2



Anlat bana kalemim, gözyaşımı elleyip,
Süzenlerle nasıl da karşı karşıya geldim?
Arkamdan konuşurken yüzüme gülümseyip,
Üzenlerle nasıl da karşı karşıya geldim?



Ben üstüme giydikce insanlık urbasını
Her an önümde gördüm hissizi, zorbasını.
Korkmadan, utanmadan iyilik torbasını,
Büzenlerle nasıl da karşı karşıya geldim?



Sorgusuzca yürürken merhametin izinde
Nefesimi tükettim isyanların dizinde.
Hem de can çekişirken ihanet denizinde,
Yüzenlerle nasıl da karşı karşıya geldim?



Umudumu gömünce ’’dilek’’ denilen kipe
Gerçeği görüyordum batıyorken en dibe.
Sessiz dilimi bozup, sabrımı yanan ipe,
Dizenlerle nasıl da karşı karşıya geldim?



Bu dünyada kimseyle olmam diyorken hasım
Kalbimdeki insanlar ayrıldı kısım kısım.
Çığlığım eşliğinde, suyun üstüne resim,
Çizenlerle nasıl da karşı karşıya geldim?


Gündüzler göz yumarken gece çattı kaşını
Diyemem ki ;’’ Kaderdir, felek attı taşını.’’
Güven cenderesinde imgelerin başını,
Ezenlerle nasıl da karşı karşıya geldim?



Anlat ki dinleyeyim, gam kalmasın dilimde
İstersen boynunu bük ister can ver elimde.
Notası hüzün çalan yaslı gönül telimde,
Gezenlerle nasıl da karşı karşıya geldim?



Sıkı sıkı sararken kalp denilen bölgeyi
Duvarların içine hapsettim her gölgeyi.
Zihnimdeki akışı, ruhumdaki dengeyi
Bozanlarla nasıl da karşı karşıya geldim.


Anlat bana şükürden düşüp yandığım ânı
Anlat ama sakın ha koyma bana bir tanı.
Bu bağrıma öfkeyi bu göğsüme hicranı,
Yazanlarla nasıl da karşı karşıya geldim?



Satılan kim satan kim kurulsun artık pazar
Kurşunu dök usulca, erisin azar azar.
Maskeli yüzleriyle dostluğa toplu mezar,
Kazanlarla nasıl da karşı karşıya geldim.



ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
ELİFCE / 24.02.2015.../ 20: 15 bitiş


’’Sakın şiir demeyin yüreğimin sesi bu
İhanetle ayrılan yolların belgesi bu.!

Elbetteki bu izah bitmeyecek burada
Kalemim sussa bile yazacağım arada.’’