Güneşin kızıllığı denizin mavisiyle buluştu
Dünden yorgun, hüzünlü akşam
Yakamozlar altında bir yelkenli süzülüyor
Kim bilir hangi koyların esrarı sindi üzerine
Kim bilir hangi masal dert ekti yüreğine
Anason kokusu eşliğinde
Aklıma takılıyor sana dair
Bir kaç kare
Dudakların da şen şakrak tebessüm
Gözlerin elaya yakın
Bakışın
Akdeniz’in Temmuz rüzgarı gibi
Dolaşırdı tenimde
Gecenin hüznüne inat pırlantalar serpilmiş
Gökyüzü ışıl ışıl
Mehtap çoktan sarhoş olmuş kafası ebruli
Son demleri sükunetin
Yazın bitmesine çeyrek var
Sonbahar erken vurdu
Duygusuz ve bir o kadar dilsiz cümleler
Biliyorum
Gelincik çiçeklerinin ömrü kadar
Kısacık ve umutsuzdu sevdamız
Yaklaşırken adımların
Son vedaya
Yüzün ayrılık rengi
Ellerinde kor ateşteydi
Ellerinden yüreğime bulaştı
Korkular alaca karanlık
Bir düş gurbette kaldı
Kanadı kırılmış kuş gibi
Kalbim avucumun içinde
Can çekişmekte
Ve Sen
Kendi gökyüzünde artık özgürsün.
Hacer Erkek