Ve, sonrası
Öncesi neydi bu şiirin.


I

Rüzgârlar geçti dokundu saçlarıma
Öpmeden yanağımdan
Günün gözü dönmüş, sonrası öğle vaktinin
Bir kuş havalanmış kanadı gümüş
Bursa’da büyülü bir konağın
Akşam renkli ağacına konmuş
Ötüşünde ah’lar.



İçinden çıkamayacağını bilmeden
Zarif bir böcek örmüş aşka koza
Kelebek olup uçmakken hayali
İpekten kaftan olmuş hangi gelinlik kıza
Muradiye’de kimler ermiş muradına
Kim çıkmış kimin kerevetine?


II

Bir konak, eski mi eski
Sitem içinde geçmişi tüketen zamana
Sıvası dökülmüş tarumar çatısı
Bir zamanlar şatafatlı günler yaşamış
Görkemli duruşundan belli

İçinde iki fincan kahve kiminle içilmiş
Kim bakmış kimin falına?


III

Ahların vaha dönüştüğü bir güz sonrası
Ah, dedi kuş!
Alnına konsam
Çatısında yaşasam
Geceleri kapanıp içine
Her yeni güne açan perdelerini
Gövdesinde sımsıkı sarılı şu sarmaşık ben olsam.




Süreyya ŞİŞMANLAR