Islak topraktan, pıtır, pıtır aşk doğuyor
Güneş ısıttıkça, yeryüzünü

Önce kardelenler, sonra çiğdemler, mor, sarı menekşeler
Süsleniyor çayır çimen, ağaçlar uyanıyor

Dallarında meyveye hazırlanan renk, renk çiçekler
Peşinden laleler, şehir bahçelerinde, yollar boyu, renk, renk

Sonra kokusu ve şahane şekil ve renklerle çiçeklerin efendisi
Güller süslüyor bahçeleri,

Yine bahar geldi
Bu yılda misafirim dünyaya

Aşk fışkırıyor topraktan
Bilmem ki kimler gelip gidiyor, kimin nüvesi

Şu karşıda süslenen, erguvan ağacı, ya şu manolya
Hepsi aşk ile gelip, aşk ile gider dünyadan

Bahar işte, coşkulu
Doğan’a sevinir, ölene üzülür insan

Oysa doğum kadar ölümde güzel
Ölüm olmasaydı, nasıl doğum olurdu

Tohum toprağa düşmeli,
Düşmeli ki çoğalarak tekrar doğmalı

Hayat bahar olmalı,
Sonbahar olmasaydı, hasat olur muydu?

Ne yazardı, hüzün şairleri!
Bu yılda çok şükür bahar geldi




EMİNNUR GÜLER ACAR