Yitik coğrafyanın ilke bilmez çocuklarıydılar.
İyi kalpli temiz. bayramları coşkuyla karşılayan bu çocuklar..
Torbasına şeker. yüreğine umut koyup.
Coşkuyla günü selamlayan bu yumurcaklar.
Birgün hiç dönüpte geriye bakmadılar.
Eğer dönüpte bir kere geriye baksalardı.
Bir şeylerin farkına varacaklardı.
O farkı göremediler göremekte istemediler.
Bir bir ayrıldılar koptular kısacası yok oldular
Düşünüyorumda.
Pırıl pırıl cıvıl cıvıl berrak sular gibi olan bu çocuklar.
Üzüldüler bozuldular tabiki benim gözümde.
Eskiden hep birlikte yaşardık.
Berrak sular gibi coşardık çocuklar gibi koşardık
Ama hiç yorulmazdık bozulmazdık bıkmazdık.
bayramlarda hiç ayrı ayrı çıkmazdık.
Bir talihsizlik oldu .
Üzüldük büzüldük bittik yılıldık yok olduk.
En sonunda ayrıldık .
Kısacası öldük....

Vahap ünsal.19.03.2015