3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1003
Okunma
Dur yolcu dendi bana,
Bastığın yeri toprak sanma!
Titredim,
Toprağına göz dikenlerin
Önüne bent olanlar diyarında.
Her bir adımım bir kurşun biliyorum.
Her bir nefesim bin barut hissediyorum.
Ana kuzuları yatıyor on beşlik,
İki rekât namazla atılmış düşman önüne.
Bir adım ötede o büyük mertebe,
Yürekleri hasretle çarpmış her erin bile bile.
Kefensiz uyuyor binlerce kardeş, evlat, baba,
Başımı öne eğiyorum huşuyla.
Hangi anıt anlatmaya yeter?
Hangi ağıt yakmaya yeter?
Memleketimi emanet ettiğim ey erler!
Çanakkale geçilmedi sayenizde.
Esaret zinciri kırıldı yüce gönlünüzle.
İşgalcilere tutarken kafa,
Üzerinde yıpranmış askeri urba,
Ayakların muhtaçken bir bota,
Buğday çorbasıyken karavana,
O yürek sende vardı ya,
Tüm dünya birleşip gelse
Geçilmezdi Çanakkale.
Sevgi ÜNAL
5.0
100% (4)
Cevap Yaz