Sözün pişmişini herkes dinlemez,
Çiğinin üstünde duran çok olur.
Cahil vebalinden korkup inlemez,
Arifi sırtından vuran çok olur.

Sevgi kaynatırken gönül ocağı,
Taşları eritir onun sıcağı,
Tatlı dil her zaman şefkat kucağı,
Acıda kar tipi boran çok olur.

Nedense itibar yalanda saklı,
Adam haksız amma yinede haklı,
Gücünden alarak mürekkep aklı,
Garibin kalbini buran çok olur.

Eğride doğruda kavram karışık,
Bu yüzden yaşamaz insan barışık,
Kavgacı fitneye zaten alışık,
Dürüste tuzaklar kuran çok olur.

Sırtına dağlarca dağlar dolanı,
En dik yokuşlarda huzur bulanı,
Yanlış isnatlara hedef olanı,
Düze yönelince yoran çok olur.

Akılsız cenneti cehennem eder,
Başından eksilmez dert bela keder,
Aydınlık gelince karanlık gider,
Edep sahibinde Nuran çok olur.

Âşık hiç kimseye vermeden zarar,
Gönül hamurunu aşkıyla karar,
Yaralıyım desem kim irfan arar,
Lüzumsuz sualler soran çok olur.

17.03.2015…Mustafa Yaralı