Anadolu’da doğdum, büyüdüm Anadolu’da
Yaşadım orda, tozuyla, toprağıyla.
Kimi zaman ağladım, kimi zaman güldüm orada.
Ben Anadolu’da doğdum, büyüdüm Anadolu’da

Gözlerimi açtığımda, dünya sıcak bir yuva,
Gülüp oynardık hep, ne dert vardı ne tasa.
Sıcaktı, soğuk günlerde, yanan soba,
Anadolu’da doğdum büyüdüm Anadolu’da.

Soğuk olsa da kışlar, içimiz sıcaktı ama;
Okula başladım küçüktüm ki daha
Hayat içine aldı bırakmadı bir daha
Üşümemek elde değil, o kışın ayazında.

Her gün ısınmalık odun götürürdük okula;
Kimi odun attı, kimi tezek attı sobaya.
O günler güzeldi, ısınırdık yan yana
Anadolu’da doğdum büyüdüm Anadolu’da

Yazın çiçekler açar, kuşlar öterdi.
Kışın yol kapanırsa, okul tatil ederdi.
Alırdık kızakları, çıkardık karlı dağlara.
Akşamın soğuğunda oynamak güzeldi.

İnsanoğlu özlem duyuyor, her zaman geriye,
Geçen günler gitti, gelmez artık geriye.
Ah, o anılar güzeldi, yaşayabilsem yine.
Anadolu’da doğdum, büyüdüm Anadolu’da.

Ömer Osman İMECE