Kader…
Ne talihsizmişim meğer
Her tercihte suçlanan bir değer
Yanlış ve hatada ötelenen bir vehim ve keder
Aklı karartan zanlarda katledilen iman söyle neye bedel

Beşer
Duyduğuna inanır
Avam gerçek sanır, peşine takılır
Kul, neye ve nasıl inanmışsa ona göre inanır
İnsan, aklı ve bilgisiyle hakikat için umudu şevkle kuşanır

Aklı
Olan konuşur derler
Sükût edenin halini bilmezler
Sır ve hikmetin tecellisinden elbette bihaberler
Bilinmeyenler için inş diyerek tercih eder nice gafiller

Gülü
Dikensiz seven nadandır
Narı öteleyen insan ve kul hazandır
Yanmadan, yaşamadan yazan ve anlatan gönül virandır
Hicran edebin, aşkın, sabrın, aklın, vicdanın, dem cenahıdır

Her kim
Kendini göstermek için şakıyorsa
Yalnızlığının, ruh ve kalbinden uzaklığının
Bilinçaltında yaşadığı sancıların, zan içindeki hülyasının
Acısını yaşayan, sanal kişiliğe adanan, zavallılığın adresidir

Ömrü
Katleden ve viran eden
Her otorite ve tahakkümün zulmü
Fark edildikçe açığa çıkar, köleleşmiş ruhlar
İtaat etmeyi marifet sayar, sonra imtihan diye uykuya dalar

Rab
Kulu aşk ve sevdasıyla
Umut ve niyazıyla bahtını yaşamasını sağlar
Akıl ve irade sahibine her yaptığı tercihi emrine sunar
Yanlış yapan kaderi veya talihi suçlar, muhakemeyi yanlış yapar

Mustafa Cilasun