Ta âlemi ervahtan “ol” dendi oldum şair
Çalıştım çabaladım olamadım ben mahir
Kalbimdeki ilhamı çalıp gitti bir kahir
Alenen gün yüzüne çıkınca kabahatim
Şiirimin ruhuna okudum son bir hatim

Bilindik hecelerle olmuşken haşır neşir
Kadılar meclisinden çağırdı bir mübaşir
Titreyen ellerimden düştü birden tebeşir
Zamanın sinesinde gonk vurunca saatim
Şiirimin ruhuna okudum son bir hatim

Kurşun yüklü sözcükler alınca mecalimi
Yüceler yücesine arz ettim ahvalimi
Sırtlanıp kapı kapı taşıdım vebalimi
Nadanların gözünden düşünce şecaatim
Şiirimin ruhuna okudum son bir hatim

Çocukluğuma gidip derinleri deşince
Karanlığa göz açıp korkumla yüzleşince
Doğrulup başım dimdik birazcık düzleşince
Her dizeyi gönlüme işleyip santim santim
Şiirimin ruhuna okudum son bir hatim

Sebep sükût edince söze sığmaz çok tabir
Geniş ağzını açmış bekleyip durur kabir
Güneş batınca gökte ayda bir yıldızda bir
Kısacası böyleyken benim tüm fecaatim
Şiirimin ruhuna okudum son bir hatim

11.03.2015 Kütahya