Şahlanan bir aşkın acısı var içimde.
Sabah seherinde. gece ay karanlığında başlıyor.şiirlerimde
Hasretlik duygularımı söküp atamıyorum.
Kabuk tutmuş yaralarımı kanatıyor yokluğun.
Özlemlerinle her akşam içerken.
Birdaha çekiyorum sigaramdan
Sanki bir avuç nefes gibi seni.
Her sabah kalktığımda.
Her nefes aldığımda .kokunu duyuyorum.
Yıllanmış bir şarap gibi yakıyosun içimi
Üşüyorum.bu yaz gününde.
İnsanın özlediği varsa üşürmüş.
İki kelime tatlı sözlerle ısıt beni.
Dumanı tüten bir köy evi gibisin hayalimde.
Sıcacık.küçük bahcesi olan.
şömünesinde ateşi yanan bir kor gibisin içimde.
Mum ışığı gibi sessiz ve hüzünlüsün...
Dalıp gidiyosun şiirlerimi dinlerken biliyorum.
Gözlerin dolu dolu oluyor birden.
Kıyamıyorum sana dokunmaya.
Şahlanan bu aşk üşütüyor beni...

Vahap ünsal .06.03.2015