yine bir gülümsemeye musallat oldu gece
bilmez miyim,her yıldız bir buz parçası
ki
kanımı dondurur sebepsiz intiharları
kendi armağanını kendi çalan hırsız
oysa,tutkumun arsız dilencisiyim
bütün verdiklerini elimden aldı vicdansız

şimdi geleceğe gülme zamanıdır
nasılsa geriye dönüp geçmişine ağlayacaksın

şafağı bekle çocuk
zorda kalsa da yüreğin
ay güneş doğuracak az sonra
belki bir kelebek çıkagelir tanla
kim bilir kanatlarında saklıdır özlemin
bütün acılara ilaçmış,ak saçlı süt anne
karşılıksız sevgi ve şefkatiyle
ey sonsuz merhamet sahibi
ne olur
merhametini esirgeme

aldırma çocuk
aldırma hayat denen dipsizliğe
yaşadığın her anıda tatlansın ömrün
umut utkun olsun
gökten öte

ışıldasın gökkuşağını doldurduğun gözlerin
üzülme gidenlere
bırak da her gül vakti geldiğinde solsun...

(Günbatımı düşleri...sy.22)

Arap Kurt