çıpayı at kaptan
demirleyelim
deneriz ufaktan
bir yandan laflar
tutarız balığı bir yandan
burası da tam yeri balık tutacak
buluruz birşeyler de anlatacak

bilirsin kaptan
oltadan çıkarken balık
nasıl bakar insanın gözüne
bir hüzün çöker sanki yüzüne
sanki birilerine seslenir
insanın denize atası gelir
zor olur tabii
eşten dosttan ayrılmak
hele varsa sevdiği...
onu mu anlatır dersin bu bakış?
derler ya!
hiç bir ayrılık gözyaşına sığmazmış

öyle söylemişti birileri geçende
bilmiyorum duydun mu sende
aslında balıklar da ağlarmış
gözyaşları suya karışırmış
bir balıkçı anlatmıştı,
belki de biraz abartmıştı
ben aslında dikkatliyimdir
nedense göremedim o yaşları
çıplak gözle görünmeyebilir
kimbilir...

dedi ki balıkçı
ağlayınca balıklar sular yükselir
ondandır med , cezir
bir de deniz canlılarında
kıyıya özlem varmış.
ne bileyim doğru,yalan
asırlar önce karada yaşarlarmış
bilinmez ki
kimin özlemi kime
kim,kime sevdalanmış

bak ne diyeceğim...
yıllar önce,
bir kız vardı bizim mahallede
pek güzel de değildi
sanırım şu karşıki adalıydı
adı neyse ne
yedi mahalle ona sevdalıydı

nerden aklıma geldi ki
durup,dururken
nerden açtım sevda lafını
hiç sevmiyorum bu tarafımı
sevda,mevda bilmem ben
çoktan silindi defterlerimden

susacağım be kaptan
çok konuştum
balıkta yok zaten
bak gör ,
birazdan güneş batarken...
.....................
güneşler batmasa be kaptan
herşey günlük güneşlik
ne güzel böyle
nerden çıktı gözyaşı
nerden çıktı ayrılık,
nerden bulaştı dile ?
bizim işimiz balık
haydi kaptan rastgele.

05.05.2006
Demir Mutlugil