3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1244
Okunma
Bülbül esir düşmüş, güller bağına.
Gardiyanlar suskun, mahkumlar suskun.
Yâr fırtınası vurmuş, karlı dağına.
Kardelenler suskun, salkımlar suskun.
Dil ki, ağıt yakmış sevda adına
Ruhu teslim etmiş o tek kadına.
Nasıl dayanır can, gönül yadına ?
Alevi tükenmiş tüm mumlar suskun.
Elleri semada, duaya durmuş,
Nedendir Allahım! diyerek sormuş.
Aşk; hasret örülü kalın duvarmış
Dumanı tütmeyen bak! damlar suskun.
Her dile cevapmış, halıda nakış
Tezgahlar dokunur gönülden akış
Vuslatsız sevdada mevsimler hep kış
Baharı gösteren, resimler suskun.
Yürek yarasına olmazmış ilaç,
Bağrı yanar imiş,, sanırsın halaç.
Ne olur, gönlünde bana bir yer aç!
Aşka dair sözler, isimler suskun.
ADALET MORKOÇ
5.0
100% (5)
Cevap Yaz