Güneşin önüne bir bulut durmaya görsün
Ansızın kaybolur o yoldaş/ım gölge
Güneşe sitem eder miyim?
Bir anlayanım olsa
Anlamı olur muydu et ve kemiğin
Aşk yarensiz kalsa

İsterdim ki gölgemin de canı olsun
O da acı çeksin
-bedenimde-
Istırabı kat be kat artsın azalarının
Göğüs kafesimde çırpınan
-kalbimin de-
Yani
Bir şeyler alıp götürsün benden
Gün azalırken ufukta
Bir yanım eksilsin istiyorum
Ellerim boş kalsın
-onun da-
Doyumsuz bir tat alıyor yalnızlığım
Zamansız dönüşünü beklerken
-yokluğunda-

Amma
Onca yarenliği unutmasa
Çekip gitmese minnetsizce
Yüzü yüzüme baksa
Gözlerinin güldüğünü görsem
Hasreti koklarken
Dile gelse pişmanlığı
Yani: bir diyeceği olsa vefasızlığa…

Biliyorum
Sebep bulut diyecek gitmeme
Muhtemelen hisleri olmadığını söyleyecek
Bahane ve gerçek ne kadar bağdaşırsa...

Oysa benim
Manasız yansımammış güya
Suskun halimmiş
Duyarsız yanımmış
O gitmese ben gidermişim
Kalakalırmış sahipsizce ortada
Ben olmazsam o olmazmış
Ben onsuz da olurmuşum
Ama
Güneşin önündeki bulut takılı kalırsa!
…

Ne kadar dertliymiş gölgem
Bir dokundum
Bin ah çıktı o dilinden

Gel!
Sana canımı vereyim
Sen ben ol
Bende gölgen
Sevinçlerim
Acılarım
Biriktirdiğim neyim varsa senin olsun
Aniden irkil!
Yüreğine d/okunduğumda

Er ya da geç ayrılık var kaderimizde
Nasılsa
İkimizde mahrum kalacağız birbirimizden
Güneşin olmadığı kabirde…

(günbatımı düşleri....sy.18)

Arap Kurt