Başımdaki sevdayı,satılığa çıkardım.
Ona sordum,buna sordum,ötekine sordum..
yok yok..alan olmadı.
Kiminin unutamadığı,kiminin kıyamadığı,
kiminin nefretle, boğazıma tıkadığı,hep bir,
Sevdası,sevdalısı,hüzün dolu hatırası vardı..
Bir ara gözüme dilenci takıldı.
En azından, ne olursa alır dedim.
Haklısın ben her şeyi alırım.
Üçe beşe bakmam ama alamam dedi..
Giderek yorgun düşmüştüm.
Hala elimdeki sevdayı,birilerine satmak için emek sarfediyordum..
Tıpkı elde etmek için emek,sarfettiğim gibi..
Artık gerçekten istemiyordum.
Oda ne,az ileride bir ateş..
Çöpçüler hazan yapraklarını,yakıp gitmişler.
Hemen yanına yaklaşıp bir anda..
Ateşin içine bıraktım,bendeki emanet sevdamı,
Kimsenin istemediği ’sevdam’ sanki..
Sararan yaprakları da rahatsız etmişti.
Ateş söner gibi oldu,eğilip bir ara üfledim..
Gözlerimden yaşlar dökülüyordu,dumanlar gözüme kaçmıştı.
Satamadığım sevdamı kendi ellerimle yakmıştım..
Ve yoluma devam ettim.
Rüzgar.. hala küllerini peşimden sürüklüyordu..