Şiirler geceler oldu sırdaşım
Uğraşım nefsimle belada başım
Akıyor gözümden sel gibi yaşım
Senin suçun değil kabahat bende.

Anlamsız sözlerle kalbini kırdım
Seni tanımadan kapına vardım
Sevdaya bacadan,destursuz daldım
Senin suçun değil kabahat bende.

Konuşamam artık yüzüm tutmuyor
Kapandı kapılar Kader açmıyor
Ellerim tutmuyor dilim sürçüyor
Senin suçun değil kabahat bende

Nefsimle savaşta ben yenik düştüm
Lâl olaydı dilim sen bana küstün
Dostların güzeli haslardan hasdın
Senin suçun değil kabahat bende.

Af isterim senden bağışla beni
Ezelden böyledir,deyilki yeni
Bendeki kadermi baksana hani
Senin suçun değil kabahat bende.

Ben ettim sen etme gel beni affet
Ağzına geleni söylede kahret.
Nefsime yenildim Allahım affet
Senin suçun değil kabahat bende.

Bir kulunu üzdüm n’olur Allahım
Göklere ulaştı feryadım ahım
Affet beni Yarab senden niyazım
Onun suçu değil kabahat bende.