O bir deniz ki coşar şiir gibi
Yazar sahillere umutlarını bilerek
Sana sonsuz sevgilerim gelsin
Damlasın buğulu gözlerimden
Bir meçhule giden gemi görürsün
Gezinir sevdalı deryalarında

Fırtına koparır gönlüm
Beni alır serer dalgalarına
Yokluğunu anımsatır ufkun
Hayalin bulutsu okyanuslarda
Martılar bile suskun yine
Yalnızlığın girdabına dalmışım
Ben ekmeğimi denizden kazandım
Hayatımı ona yazdım

Parçalanan ellerim değil yüreğim
Bekleyen ise uzaktaki sevdiğim
Ben ne denizleri aştım
Gece gündüz uyumadan
Zerre kadar usanmadım asla
Zorluklara göğsümle dayandım
Bana öyle zor gelir bazen
Gece olunca sevdası tüter
Özlerim göz ucumda biter her an
O iki kaşın arası var ya
Ufkun kızılına boyanır yüzüm
Rüzgarın her darbesinde gözüm
Aldırış bile etmem yol alırım
Yanlış bir rotaya gitmem

Gün doğumunu özler hep yüreğim
Sevdiğimin kollarındaydım sanki
Yaşamım denizde benim
İsyanım hep kendime baki
İçim burkulur bazen sevgiliyle
Uyanamadığım zaman

Bir gün elbet son bulacaktır
Sevdam o zaman çok yaman
Ben hayallerimi her gün
Denizlere yükledim
Mutluluğu sevdiklerimle paylaştım
Yaşamak için bir ömür bekledim

Behçet Bük 721/23.2.2015