Bilir misin
Gittiğin gideli
Daha da büyüyorsun içimde
İnan sen büyüdükçe küçülüyor ruhum
Beni yalnız bıraktığın zamanın derinliğinde

Sonra kendimden geçip kayboluyorum
Seni aradığım yerlerde

Az ötede
Yalnız bir kuş yavrusu çarpıyor gözlerime
Kanatları yeni palazlanmış
Gökyüzünden uzaklarda

Yürüyorum ağır ağır
Yaslı bir adam beliriyor birden karşımda
Yanında bir kaç köpek
Çöpleri karıştırıyor umarsızca

Şu tarafta birkaç kır çiçeği var
Henüz yeni açmış biraz lale biraz papatya
Ve iki sevgili çiçeklerin arasında
Sarmaş dolaş
İki sevgili var gözlerimde şimdi
Sanki biraz bize benziyor uzaktan bakınca

Yürüyorum ağır ağır
Sana kavuşma umutlarıyla
Gün kararmaya başlıyor bir yandan
Akşam ise geceye bağlanıyor seni düşünürken
Yine giyiniyorum bana bıraktığın yalnızlığı üzerime

Her canlı kendini yaşıyor zamanın içinde
Ben gördüğüm her canlıda seni buluyorum
Nedenli veya nedensizce

Elime bir kalem yapışıyor diğer gecelerdeki gibi sessiz
Günlüğüme bir not daha düşüyorum
“Sen gidince anladım
Çiçeklerimin solgun
İçimdeki kuşların ne kadar yorgun olduğunu” diye

Aklıma o ufak kuş yavrusu geliyor birden
Ve o ufak kuş yavrusu sen oluyorsun penceremin kenarında
Gözlerim dalıyor seni seyrederken
yine kaybolup gidiyorum uzaklara

Penceremi açıp yavru kuşu besliyorum ardından
Gözlerimin kenarından dökülen düş kırıntılarıyla
Sonra beraberce uçuyoruz mavi gökteki beyaz bulutlara
Elimde kır çiçekleri biraz lale biraz papatya
Hayallerimin sonsuzluğundan sana kavuşacağım o bilinmez zamanlara…


İhsan Çaybaşı