0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1258
Okunma
Bir yanım ateş bombası taşırken,
Öbür yanım, buz kütlelerini ölçüp durdu…
Soğuk duvarlarla,
Islak gecelerle savaştım hep.
Bedenime ateşten bir gömlek geçirip,
Derin yaralarıma rakı sürerek…
Bu zifiri karanlık kokan dünyamı aydınlatan,
Altın ışık rengine bürünmüş tozpembe hayaller tuttu,
Çekti ellerinden…
Siyah gölgelerime neşter vuran kayboluşlara,
Yokluklara rest çeken,
Her adımındaki bin hücresine saklanmış şans meleğim;
Beyaz düşlerimdi…
Kavrulmuş ateşlerde közlenmeyi bilemedi umut dolu düşlerim.
Boğazına kördüğüm atılışmış
Dünüm, bugünüm, yarınım,
Ve yarından bana eser kalan hasretli gelinciklerime…
Ben yaralıyım yaram kanadığı zaman açılır
İçimdeki kafiyelenmiş sevda misali mısralar
Dökülür gönül okyanusuma…
Kırık Kalem Şairi(Aziz Karataş)
