BAYIM

Biz eli düz saydık, el bizi eğri
Bal diye zehiri yaladık bayım
Bi kalıba koyma her âşık ayrı
Leyla gibi dilek diledik bayım

İnsaf et ki ücret uysun nasıra
Kırpık ağı tatar kalma kusura
Fare gitti domuz geldi mısıra
Ekeneği boşa suladık bayım

Para için gebe kalan maşalar
Boyalandı, hürü oldu poşalar
Fukaraya kaldı dipler köşeler
Sabiyi höllüye beledik bayım

Bin kere denendik kırıktı testi
Meramı su değil gel gitti kasti
Kuyruklu koçları, ağalar kesti
Kurt ile beraber uladık bayım

Şerifoğlu budur kulun mizanı
Kendi yakar köze atar o zanı
Köftehora, kaldı köfte kazanı
Bizde bulaşığı yaladık bayım

Ali Eli
Sözlük:
BAY-( IM) =Sf. Esk. Parası malı çok olan zengin (kimse)
(Güncel Türkçe Sözlük)
Poşa: Kalbur elek yapan satan
(Türkiye Türkçesi Ağızlar Sözlüğü)
Sabi: Yeni doğmuş bebek
(Türkiye Türkçesi Ağızlar Sözlüğü)
Höllük: Kundak çocuklarının altına bez yerine konan toprak
(Güncel Türkçe Sözlük)
Mizan: Terazi tartı ölçü aleti ölçü
(Güncel Türkçe Sözlük)
Zan: Sanı
(Güncel Türkçe Sözlük)
Köftehor: Sevgiyle karışık bir azarlama sözü
(Güncel Türkçe Sözlük)