Yakın bir tarihte bir gazete de sürmanşet bir haber okumuştum ’ÜLKEMİZE ÇAĞ ATLATTIK’ve o gün bu şiiri yazmıştım...

Bir elimde kerpeten , diğer elimde pense
Yıllar boyu çalıştım , asla yapmadım ense
Dürüst çalışmak işe yaramıyor nedense

Üç kuruş sermayemi beşe katlayamadım
Herkes çağ atladı da bir ben atlayamadım.

Dünün boş gezenleri şimdi patron oldular
Gecekondu`dan çıkıp , Villa`lara doldular
Enayi bir kaz bulup , son tüye dek yoldular

Ekonomi patladı , ben se patlayamadım
Herkes çağ atladı da bir ben atlayamadım.

Dilimizde tüy bitti yolsuzluk var demekten
Elimizde ne kaldı verdiğimiz emekten
Çoğunun karnı şişti bu devleti yemekten

Hep yarı aç yaşadım , yeyip çatlayamadım
Herkes çağ atladı da bir ben atlayamadım.

Yeni yeni zenginler etrafa nam salıyor
Büyük ihaleleri acep kimler alıyor
Doğru ya balı tutan parmağını yalıyor

Çok uğraştım rüşveti bak ispatlayamadım
Herkes çağ atladı da bir ben atlayamadım.

Son sözüm...:

Bu Vatan`a gencecik Koçyiğitler adandı
Uyan artık ey halkım,uyuma aç gözünü.
Gözün gibi baktığın bağ`a hırsız dadandı
Kalmadı bir tek salkım uyuma aç gözünü.