0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1458
Okunma
Yedi yaşımda sırtladım boyacı sandığımı
Anlayamadım yaşadığımı yaşamadığımı
Omzumda sandığın yükü sırtımda hayatın
Böylelikle geçirdim çocukluk çağımı
Büyüdüm utanmadım ,ayakkabı boyamaktan
Yüzüm kirli ellerim boyalı dolaşmaktan
Sefasını sürmedim köşelerde aglamaktan
kurtulamadım bir tarafı çocuk kalmaktan
Yaşıtlarım yelken açarken sevdalara
Yüreğimde ateş düşerdim yollara
Islanırdı gözlerim dalardım uzaklara
Umutlarım hayallerim kaldı yarınlara
On yedi yaşımdaydım ben evlendim
Hayatın cefasını o zaman üstlendim
Bir gün bende gencim diyemedim
Şükrettim hep şikayet bile etmedim
Yaradan yazmış yazımızı ne gelir elden
Kader vurur kaldırmaz sırtımızı yerden
Ne çektikse çektik kendi yüregimizden
Büyümedim yedi yaşında çocugum ben
5.0
100% (1)
