Dağların yamacından süzülen kırlangıcım
güvensiz bir haldeyim konmaya sebep gerek.
Duman duman yüreğim sallanıyor inancım
kendime gelmem için ölümü görmem gerek.


Sol yanım isyanlarda bir ileri üç geri
kan tükürsen yüzüme ,düşünmem sebebini.
Gözlerim uzaklarda ,seyrediyor isyanı
bunca ben’lik içinde ,sağ yanıma ne gerek.


Toprağın kini tutsun, mahluk düşsün içeri,
lime lime çözülsün dönmesin asla geri.
Sırça tepside yansın hesap günü defteri,
dağlanmışsa gözlerim umutlara ne gerek.


Dağların yamacından süzülen kırlangıcım
ne ermişten ileri,ne dervişten geriyim.
Avuçlarımda kan var ben neyin elçisiyim
çürümüş bu düzeni övmemize ne gerek.


Susmayıp dedim işte düşünceler çürüyor
gül goncalar dalında nihayeti bekliyor.
Şahsüvarlar eğilmiş umut belki secdede
kıyameti hakettik beklemeye ne gerek.


Kılıç kından çıkmamış pası idam ediyor
rabbım belki uzaktan bir eser seyrediyor.
Günahı ve sevabı ayrı yazar kasada
gerçeği görmek için mutemede ne gerek.


Kan damlamış yüzümün tam dudak kenarına
dil düşmüş bak peşine sanırsın ki tarhana.
Anneler sapık doğurmuş işte döndük hayvana
sebebi biz olmuşuz dövünmeye ne gerek.


Şimdi desem kırlangıç kır kanadı düş yere
kıyamet vakti geldi toprakta sere serpe.
Unutulmuş bir dua önce varır mahşere
bu ahval düzelmeden dirilmeye ne gerek.