Kerpiç duvarlardaki saman çöpüydü yalnızlık
Her yağmur damlasıyla yeşermeyi bekleyen…



Dilimden dökülüyor yine kırık dökük namelerim
Rüzgârda yaşarıyor gözbebeklerim
Ruhum kanatlanıp uçmak istiyor ötelere
Ne bir eksik ne bir fazla tastamam viraneyim

Hicran iki hece derlerdi oysaki
Oysaki gelip geçer derlerdi her şey gibi aşkta
Oysa aşkında bir ömrü var derlerdi hani...

Çırılçıplak öznelerim vardı oysaki
Ve bitmek tükenmek bilmez nakaratlarım
Şimdi,
Şiirlerim yamalı bohça,
Düşüncelerim der dest…

Oysaki kartpostallık hayaller kurmuştum biteviye
Kocaman bir şömine
Çıtırdayıp yanan meşe ağacı
Ve teselli bulduğum bir baş vardı omzumda
Beyaz güvercinler salmıştım
Soğuk kış gecelerine inat, kıvılcımlar saçan göklere
Işıl ışıl umutlar vermiştim karanlığın kucağına
Nur topu gibi paktı emellerim…

Ya Şimdi?
Şimdi karlar yağdı şakağıma
Burnumun kemiklerini sızlatır oldu ayaz
Kor bakışlı sevdalar yakıyor içimi
Edebime yar bindi
Doludizgin mahmuzluyor böğrümü

Size selam olsun aynadaki çirkin yüzlerim,
Size selam olsun hicretteki yitik canlarım…

Şairim şair olmasına da;
Bu husus beni bozuyor be hocam!

18.02.2015 Kütahya