Kimi sevdiysem taş yürekli çıktı
Kendimi kimseye sevdiremedim
Vefasız kendini üstüme yıktı
Kendimi kimseye sevdiremedim

Kara günümde dost bildiğim kaçtı
Kardeşim andığım nankörlük saçtı
İmdada koşmasam nicesi açtı
Kendimi kimseye sevdiremedim

Taşıdığım yükler dağları yıkar
Verdiğim emeğim nefesi tıkar
Çokları sağladı üstümden çıkar
Kendimi kimseye sevdiremedim

Sefa dolduğumdan sefa görmedim
Bin sevdim sevgi bir defa görmedim
Vefa serdiğimden vefa görmedim
Kendimi kimseye sevdiremedim

Farksızdı aşklarım damarda kandan
Aşağı kalmadım kor gibi yandan
Canımdan olanı sevdim çok candan
Kendimi kimseye sevdiremedim

Çoğunun içinde sevgi vefa yok
Ben ettim görmedim eden karnım tok
Deli gibi candan az veyahut çok
Kendimi kimseye sevdiremedim

Dünyada gezdim kıt para pul ile
İyilik yapıp ta kötü bul ile
Ömrüm geçti kula köle kul ile
Kendimi kimseye sevdiremedim
Sedat hünkar