0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
702
Okunma
Sırtı dikleşiyorken
Bazı sözcüklerin,
Gövdesinde koca gedikler açılıyor
Tüm bildiklerimizin.
Avuçlarım sızlıyor
Günü ikiye bölerken ben.
Ne yandan sarılsam kendime
Sıyrılıyorum kendimin içinden
Tek bir hamleyle.
Az ileride,
Kedimin cansız bedeni.
Bir anki ,
Zamanın içinde
Zamanın dışında
Kucaklıyor evren ruhumu
Oracıkta.
Yerli yersiz öylece duruyorum
Bir insan var diyorum
Bir de yanında kuyu.
Boş kuyu,
Yanı başında durup
Her geçen günü
Geceleri yutuyordu .
Şimdi ,
Dolmaya yüz tutmuş kuyular
Beni ağlatıyordu...
5.0
100% (1)
