BU GÜN TANIŞTIĞIM NEVZAT AĞABEYİMİN 80 YAŞINDAKİ BABASININ 50 YILI AŞKIN BİR EVLİLİĞİN ARDINDAN 4 YIL ÖNCE KAYBETTİĞİ EŞİNE OLAN ÖZLEMİNİ DİLE GETİRDİĞİ BİR CÜMLEDEN ORTAYA ÇIKAN BU ŞİİRİ PAYLAŞMAK İSTEDİM.


NASIL ÖZLEDİM BİLSEN SAÇININ BİR TELİNİ

Kaptırmışım kendimi yalan dünya hırsına
Köprüden geçti sular döner mi hiç tersine
Çok geç kaldım hayatın verdiği bu dersine
Nasıl özledim bilsen saçının bir telini

Dile kolay seninle geçirdim yarım asır
Her şeyimle ayandım saklamadım senden sır
Ömrün benle tükendi görmedim sende kusur
Nasıl özledim bilsen saçının bir telini

Varlığında bilmedim kadrini kıymetini
Çektin de ah etmedin ömrümün zahmetini
Bir gün olsun hiç eksik etmedin hizmetini
Nasıl özledim bilsen saçının bir telini

Nasıl koydum elimle seni kara toprağa
Daha doyamamışken pişirdiğin yaprağa
Neden bıkakıp gittin benden böyle ırağa
Nasıl özledim bilsen saçının bir telini

Adem Çoban
DİLENCİ