3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1637
Okunma

Suçladık durduk hayatı,
yılları tek tek devirdikçe
bir yerde yanlışlık mı vardı ne !
belkide biz ona nasıl bakmışsak ;
oda bize öyle yansırmış..
doğruyu ve yanlışı anlatmak için ,
değişik ödevlerle sınamış,
gülüp ağlamak sırasını alırken
tatlılar yendiğinde haykırılmazken
ruh acıları çekmeden olgunlaşamazmış.
emanet servete güvenilmezken ,
asıl hazine gönlümüzdeymiş
kimsenin kimseden farkı yok
misafirliğimiz bir gün sona ererken
her can toprağın koynunda çürüyormuş.
bu kısacık hayatın bahçesinde yetişen,
rengarenk o mutluluk güllerine
meğer paha biçilemiyormuş .
ruhuna dokunacak,
bir gülün kokusunu almak için
meğerse ;
bir ömrü harcamak gerekiyormuş.
Nuran KARACA23.4.2012
5.0
100% (9)