10
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1669
Okunma

SEVDA KERVANINDA YOLCU OLSAYDIN
Gönül vagonuna çok yolcu aldın
Aldanıp nefsine yıllarca kaldın
Dermansız derdine zehirler çaldın
Nuhun tufanında yaşarsın ey can
Nefs makinist olmuş sürer her yere
Ruhunun her yeri yarayla bere
Uyarsa da Mevla binlerce kere
Günah denizinde yaşarsın ey can
Gönül vagonundan çöpleri atıp
Sevda kervanına gönüller katıp
Dostun kucağını her gece yatıp
Sevda kervanına varamaz bir can
Her sözüm cevherdir anlayan dosta
Aşkı sanıyorlar yüz ile kaşta
Tohumlar biter mi ekilen taşta
Şehir çöllerinde yaşarsın ey can
Aciz Mithat boşa yıllarca yandım
Gönül verdim yare, bir melek sandım
Dostun derganında kana boyandım
Dünyası cehennem yaşıyor bir can
m kararmış
5.0
100% (8)