Yıktılar gönül tahtımı
Zor bir hayat zor Hakim bey
Gülmeyen kara bahtımı
Sor bir hele sor Hakim bey

Ciğerim delindi göz göz
Ah ile çıkıyor her söz
Alem bahar bana hep güz
Dur bir hele dur Hakim bey

Nasıl kara yazmış rabbim
Yıllardır bitmiyor harbim
İşte gördün bir garibim
Başa yağdı kar Hakim bey

Ondördümde oldum gelin
Ne saz kaldı nede telim
Genç yaşta büküldü belim
Döşe düştü kor Hakim bey

Ar dedim sineme çektim
Yıllardır hep boyun büktüm
Hazan vurdu yaprak döktüm
Halden bilmez yar Hakim bey

Çıktı gayrı gelmez raya
Halleri hep hile riya
Hergün kabus hergün rüya
Gelde hayra yor Hakim bey

Şu sinemde kırk bin yama
Sığmıyor söze kelama
Ben yari çok sevdim ama
Yardan şüphem var Hakim Bey

Dünyada yegane varım
Benim için yavrularım
Dedim hep namusum arım
Ver kararı ver Hakim bey

Kul Garib’in yok ilacı
Yediğim silleler acı
Kurulsun şu dar ağacı
Kır kalemi kır Hakim bey

Emine Çerçi