hüznümün girdabında
depreşir ıstırabım
gece kabaran ruhum
gelgitlerle perişan

hicranıma dokunur
eski kırık mızrabım
gönlümün teessürü
bahtıma alır nişan

sar ufkumu yeniden
şavkınla doğ nurefşan

tarifsiz kederlerin
kıskacında tutsağım
halimi anlatmaya
kalmadı hiç mecalim

sensizlik orucunda
bu kaçıncı imsağım
ferman düştü katlime
firkat namında zalim

kaderin yargısıyla
terkedince nihalim

arkamda çile dolu
günlerin intizarı
önümde kayalıklar
çağırır intihara

eşilirken bağrında
yüreğimin mezarı
çıkamadı ümidim
karakıştan bahara

bu yara kaderimden
kor sineme hatıra

feryadım sardı göğü
dürüldü koca feza
yokluğun kıyametim
varlığın firdevsimdir

yetmez mi eziyetin
sessizliğin hakeza
gel artık bekletme gel
bekledim kaç mevsimdir

gözlerin gözlerimden
kazınmaz tek resimdir