Biliyorum alabildiğince uzaklara
Gitmek istiyorsun bilmediğin duraklara
Sol yanın dur diyor,düşmüyor tuzaklara
Kıramıyorsun yüreğindeki zinciri
Dayanıyorsun en derin acılara
Gitmek istesende gidemiyorsun
Sevdam dolandı ayaklarına

Konuşmaya bile gücün yok
Derine daha derine iniyor saplanan ok
Dokundukca sinene kanayan yaran çok
Dilinde sözlerin ağır çok ağır tok
Sende biliyorsun aslında
Benim seni sevdiğim gibi seven yok
Sevdam bulandı artık dudaklarına

Gözlerin yaşlarla dolu yutkunamıyorsun bile
Ağlayamıyorsun hıçkırıkların boğar diye
Kendine bile yapıyorsun yalan hile
Söylediğin tek kelime,işte böyle
Takınıp tavrını dikersin başını
Bırakmaz yakanı inadın yıkar kaşını
Sevdam tıkalı işte kaldı kulaklarına

Ölürmüydün sevdiğini söyleseydin
Yıkıp engellerini gelseydin
Yaslardım başımı omzuna
Bakıp yüzüme gülleri derseydin
Ellerime ellerini verseydin
Çıkıp karşıma kollarını bana gerseydin
Sevdam asılı kaldı dallarına

Haydi git git tavla yine sinende acılarını
Söndürme içerini yakan ataşını
Pişir yüreğini acıyla kar yarınlarını
Güneşi söndür,gökten indir yıldızları
Tek tek söndür ışıkları
Karanlığı elbisen gibi giy unut hatıraları
Sevdam ömrüm serildi senin yollarına.

GÜLSER ÇETİNDOĞAN