3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1251
Okunma
Büyük, küçük halkalarla büyür gitgide sessizlik,
Damla damla düşen yaşlar, bilmem ki acep kimindi?
Zaman perdeyi kapattı, karardı ufkun ışığı,
Gönlümdeki yaralı kuş, çırpındı kuytuya sindi…
Duman duman tüttü hasret, gökleri sisler bürüdü,
Düştü yüreğe bir sızı, koyu gölgeler yürüdü.
Umut dolu hayâllerim, düşen kar gibi eridi.
Dalgalı denizler sustu, dağlardan akşamlar indi...
Koyu lâcivert asuman, dağları kapladı hüzün,
Kayboldu gitgide sesin, görünmüyor güzel yüzün,
Sağır duvarlar ardında, duyulmuyor bir tek sözün,
Yüzümü sevgiyle öpen sevgi yağmurları dindi…
Hâlenur Kor
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz