Çayın demi suzidil İstanbul Tütsülü sır.
Yedi renk rüya görür yedi tepe nicedir.
Kızkulesi incecik ve taze nice asır,
Maviyi mest eden şuh gül nefesli ecedir.
Çay renginde albeni seni düşürür yada.
Erguvan mevsiminde nazla yetiş imdada.


Mihrimah ve Üsküdar yadımıza düşen naz.
Çaynağme dükkanında albenili çay demi.
Çayların buğusunda gül misal tenli niyaz.
Kuruyan dudaklara çare sunar çay emi.
Çay renginde albeni seni düşürür yada.
Erguvan mevsiminde nazla yetiş imdada.


Hurufatla ünsiyet senin hatırın için.
Harfler hizaya gelir seni betimler sözler.
Bunca özenli hâle kayıtsızsın sen niçin.
Sensiz çay dükkanımız daim yolunu gözler.
Çay renginde albeni seni düşürür yada.
Erguvan mevsiminde nazla yetiş imdada.


Çay üstadı çay demler ince bellide bir düş.
Berraklaşır sözcükler betimlerken bu anı.
İstanbul’la hayalin doyum olmayan gülüş.
Bir Leyla’ya demirler çay saati zamanı.
Çay renginde albeni seni düşürür yada.
Erguvan mevsiminde nazla yetiş imdada.


Bir albeni perisi çayımızda renk ahenk.
Suzinak makamında gül süzülür daima.
Efsaneler perisi ancak gülüşüne denk.
Leylalar Züleyhalar hep seni eder ima.
Çay renginde albeni seni düşürür yada.
Erguvan mevsiminde nazla yetiş imdada.
01.02.2015 İbrahim Kilik