Göremedim dedemi adı Hasan
Yetimlerini nenemdi bağrına basan
Çoktu acın-kederin senin tasan
Gözü toktu benim Pamuk Nenemim

Üç oğlun vardır, bir tekte kızın
Dinmedi senin ayakta sızın
İki torun kızın, öz anasıydın
Saçı süpürgeydi Pamuk Nenemin

Ne yolkuklar gördün, ne acılar çektin
Neşe verirdin bize, sen içten çektin
Hep insanlık ektin, nankörlük biçtin
Ayakları nasırlıydı Pamuk Nenemin

Büyük oğlan iki evli sanki muhtar
Dedikoduları başımızda her gün zonklar
Hayir ağacını yıktı,havuşuda betonlar
Dikili ağacı kalmadı Pamuk Nenemin

Ortancı Yavuz Beyki dört oldu
Bahçedeki gülleri sararıp soldu
Yüreği yandı, kör ocak oldu
Gelinden yana şansı yoktu Pamuk Nenemin

Acılı haberi duydu son oğlan Forslu
Gurbet elde kimsesiz rengi soldu
Son anda Anasını yıkamada buldu
Yüzü bir melekti Pamuk Nenemin

Son gelinde götürdü eşya ile malı
Yanında yoktu bazı torunları
Forsluda getirmedi Önder Oğlanı
Serap ile Mehtabı göremedi Pamuk Nenem

Cuma günüydü Nizip’ten haber geldi
Duyunca ciğerimin yağı eridi
Bir tane kızın seni komada getirdi
Gözünü açtıramadık Pamuk Nenemin

Cuma akşamı saat sekiz arası
Başında okunur Hatim-Kuranı
Allah diyordu dilinde son duası
Eziyetsiz teslim oldu Pamuk Nenem

Mezarını kendiside gezdi gördü
Duvarını bey oğlu ile Deli ördü
Bazı torunları çok nankördü
Cenazesine gelmediler Pamuk Nenemin

Sen başına toplardın bizleri
Yanıktı ayağın, sızılı dizlerin
Unutmak kolaymı o gülüşlerin
Neşemize acı katdı Pamuk Nenem

Dört çocuk, otuzdu torunun
Bir başkaydı yağ ile yoğurdun
DERBEDER’İN yüreğine Kor koydun
Darma dağın olduk duy PAMUK NENEM !

DERBEDER
28.05.1998
’ MEKANIN CENNET OLSUN’
ALLAH RAHMET ETSİN.
UNUTSALARDA UNUTMAM...

hayir:İncir ağacı
*sızılı:Romatizma acısı