Üzeremize giydik inançlarımızı
Bizi ayazdan korusunlar diye.
Bir baktık zehirlemişler tüm umutları
Kirletmişler karanlıklar.
Hani anlatırdık ya yagmurları
Sahipsiz gömütlerin üstüne yagan.
Hani çalan avuçlarımızdaki ekmegi
Tutup kırmızı çiçekli ovalardan
Bizleri kovan yalan.
Korkktum yaşamaktan dikenlerle
Çocuklar çizmeli çocuklar çamurlar içinde
Saçları dagınık bir kadın gözlerimde
Irakta çok ırakta bir otag
İşçiler benim işçilerim yüregimde.
Haydi tüm sokaklarda ıslansın kuruluk
Kadınlar ekmek dagıtsın açlara
Bir köylü kızı olsun gözlerimdeki kadın
Bugday başakları ve gelincik
Saçları açık olsun keyfin
Çocuklar çizmeli çocuklar sokaklarda
Herkezin karnı tok olsun.
Akdenizde bir kıyı kasabası
Birkaç kahvehane caddede
Birde sen varsın gecemde yanlızlıgım
Ayazda bırakan beni
Hani inançlarımız vardı bizim ölüme dair
Öldürdüler içimizde..