Nizamı bu âlemin, karşıt kurulmuş denklem;
Dağın bile yücesi, yanınca alçağı var.
Sürgit döngü içinde dünya güneşle muhkem,
Kışın deli soğuğu; yazın da sıcağı var.

Canlılar kısım kısım; uçanı var, gezeni…
Sinek dersin aylaktır, o da taşır poleni!
Her toprakta bir değil ekip biçme düzeni;
Toprağın da tavlısı, bozkırı, çorağı var.

Her biri iş görmeye ayrılmış türlü alet;
Cetvelin görevine pergel etmiyor hayret.
Deme kötü niçin var, iyiye odur ibret;
Her nesnenin bir yeri, değeri, gerçeği var.

Kişi var al sesini, kapını aç sormadan;
Kişi var ki gölgesi, kaç yanına varmadan!
Kardeş dahi bir örnek doğmuyor bir anadan;
İnsanın da insanlık tartısı, ölçeği var.

Günay şaşar dünyaya geldiğinden beridir;
Bakar dünya haline, dizlerini çürütür!
Kimi ucuz söz ile gemisini yürütür,
Kelâmın da borsası, al-satı, şakşağı var!